HET IS NIET HETZELFDE MEESTER TE ZIJN ALS IN HET MEESTERSCHAP TE LEVEN
Het is tijd om de afhankelijkheid van externe en interne bronnen achterwege te laten om een transcendente ruimte te ontdekken.
Wij mensen vinden het sinds lang belangrijk om tenminste één meester te hebben die we kunnen volgen, om te kunnen rekenen op een gids of een goeroe die ons oriënteert. Het is zelfs een fundamenteel aspect geworden in het proces van miljoenen mensen die de waarheid zoeken.
Het is zeker dat de meesters een nut hebben maar dat is voorbijgaand. Terwijl de leerling verloren loopt, moet hij afhangen van een externe bron. Het is coherent dat het zo is maar deze situatie creëert, zonder het te willen, verschillende nadelen voor de innerlijke evolutie.
De eerste moeilijkheid is dat we, terwijl we volgelingen zijn, geneigd zijn ons over te geven aan meesters die leerlingen, volgelingen of discipels nodig hebben. De meesters die meester moeten zijn, zijn het nog niet en daarom creëren ze bewust of onbewust afhankelijkheid in hun leerlingen.
Een authentieke meester is diegene die, na je te gidsen in het vinden van je eigen uitweg, je voorstelt om hem te verlaten zodat je je eigen weg kan volgen. Er komt een moment waarop de meester zelf tegen je zegt: “dood me en ga alleen verder”.
Wanneer een meester ons gidst tot hetzelfde punt van de weg waarop we verloren liepen, dan komt de oorspronkelijke herinnering te boven vanwaar we komen en waar we naar toe gaan. We hebben geen oriëntatie meer nodig want nu is het de interne meester die ons gidst.
Daarom stel ik voor dat men bewust en gematigd gebruik maakt van de relatie die we hebben met de meesters want het is een relatie van voorbijgaande aard. We beginnen afscheid van hen te nemen terwijl we zelf de verantwoordelijkheid opnemen om voor onszelf te beslissen.
Het meest assertieve orakel dat aan elke interne vraag kan voldoen, is het eigen bewustzijn dat verbonden is met het gevoel. Er is geen enkele andere bron van wijsheid in het hele universum dat juister is dan ons intern meesterschap.
Wanneer de externe meester weg gaat omdat de interne meester geboren is, dan bestaan de condities om ons te versmelten met de oneindige en eeuwige wijsheid van het bestaan; dat is het moment waarin het intern meesterschap geboren wordt. Het is een stap verder dan de interne meester want ons innerlijke-zijn verandert in een laboratorium-school die 24 uur per dag open is en 365 dagen per jaar. Het is daar waar we absoluut alles kunnen leren, alles wat we nodig hebben voor elke situatie van het leven.
Het is nodig om het externe, interne en het transcendente te differentiëren. Het interne meesterschap is de transcendentie van de afhankelijkheden maar het is niet de onafhankelijkheid maar de inter-afhankelijkheid, met de anderen, met zichzelf en met het bestaan.
Alberto José Varela