KORTE C.V. VAN DE TIRAN IN ONSZELF
Het leven van een persoon is een toneelstuk dat de tragikomedie van de menselijke wezens opvoert.
Als kind beleven we allerlei situaties; sommigen geven voldoening; anderen zijn pijnlijk. Sommigen aanvaarden we en anderen begrijpen we niet. Sommigen redden of over-beschermen ons; anderen markeren ons voor altijd en maken diepe wonden. Sommigen deprimeren of blokkeren ons; anderen sporen ons aan en enthousiasmeren ons. Dit is de extreme schommeling waarbinnen de varianten zich bewegen van de feiten die ons overkomen aan het begin van ons leven, op een moment dat we alles aanvaarden, alles ontvangen en alles geloven.
De geest van elk kind is onschuldig, puur en niet geconditioneerd. Kinderen hebben nog geen programma of geloofssysteem dat hen toelaat om welk besluit dan ook te trekken. Ze bekijken alles wat er gebeurt zonder vroegere referenties die hen vertellen hoe te interpreteren wat ze zien en wat er gebeurt. Daardoor komt de energie die elk feit, elke situatie, elk woord, elke persoon bezit en overbrengt, direct bij het kind binnen. Hij/zij neemt “dat” waar op de manier dat hij/zij kan. “Dat” wat zich achter elk ding, elk woord of elke situatie bevindt, is een pakket van subliminale informatie en boodschappen dat elk kind ontcijfert in zijn onbewuste. Deze opeenstapeling van percepties is het materiaal dat hij/zijn verder zal gebruiken om het personage uit te werken dat hij zal representeren in het leven.
In de optelling van al het beleefde en alle waarnemingen wordt het draaiboek gedistilleerd waarmee men de novelle van het eigen leven creëert en waarmee men onbewust aanneemt wat het hoofdpersonage zal zijn. En het draaiboek dient goed geleerd te worden om dit personage te kunnen spelen en om de externe personages aan te trekken die het nodig heeft.
In de loop van datzelfde leven produceert er zich een dergelijke identificatie met dit personage dat men uiteindelijk gelooft dat men dit is. En dit – ook al is dit een leugen en zou het bevrijdend zijn om zich daarvan bewust te worden – pint het individu vast aan die identiteit die niet wil zien hoe vals het is en zich nog minder ontdoen van dit personage omdat hij niet zou weten hoe zich te bewegen of te leven zonder de bevelen die het aangeleerde draaiboek hem geeft. Leven in het vooraf bepaalde is zeer comfortabel en veilig. Een gedetermineerd draaiboek volgen is gemakkelijk; men moet niets creëren maar enkel interpreteren.
Veel, en steeds meer, personen willen hun lijden, hun slecht bevinden, hun gebrek aan evenwicht beëindigen en ze worden zich bewust dat ze het leven niet leven op basis van wie ze werkelijk zijn maar op basis van het personage dat ze interpreteren. Dat is het moment dat ze de beslissing kunnen nemen om te ontwaken of verder te blijven slapen. Het ontwaken van het bewustzijn is voor mij verbonden met het bewust worden van het feit dat we niet het personage zijn waarmee we ons geïdentificeerd hebben en dat ons leven een novelle is die gecreëerd werd op basis van een macabere scenarioschrijver die ons onderwerpt aan een draaiboek dat ons verhindert uitdrukking te geven aan wie we zijn.
De novelle, het draaiboek, de personages en het hoofdpersonage is de grote leugen dat het leven is geworden dat elk van ons, menselijke wezens, leeft. Het is onze gevangenis. Maar dit alles heeft een buitengewone betekenis voor de ervaring van het leven dat men kan ontdekken in een proces van innerlijke evolutie.
Als er niets goed functioneert in het leven of als we voelen dat we onszelf verliezen, pijn doen of gedragspatronen herhalen die we niet kunnen aanvaarden of begrijpen, opent zich de mogelijkheid om te onderzoeken en diegaand te zien wat er met ons gebeurt. Als we deze weg van verinnerlijking gaan zonder toe te laten dat het personage ons afleidt of verhindert dat we verdergaan op deze innerlijke zoektocht, zien we uiteindelijk zeer duidelijk dat ons leven een creatie van het verleden is. Dat wat we leven voorbestemd was met het doel om het actieve draaiboek van de novelle te bestendigen. Dat we geen eigenaar zijn om te beslissen vanuit onze essentie maar dat we verplicht zijn te gehoorzamen aan de interne tiran die onze daden dirigeert. Dat we een min of meer georganiseerde leugen zijn die voortkomt uit de belevingen van onze eerste levensjaren.
Alles wat jou is overkomen en niet is overkomen, is wat de weg gemaakt heeft. Het kan zijn dat je teveel dingen hebt gekregen of dat je veel bent te kort gekomen; dit is wat het draaiboek je gaf om vooruit te komen. Zowel de trauma’s als de wonden van de conditionering die werden geïnstalleerd, zijn de vitale en initiële stuwkracht van het personage dat in de kindertijd werd geboren om jouw leven in handen te nemen.
Ik heb de term Actieve Programma’s aangenomen om de trauma’s te definiëren die we sneller kunnen ontdekken: afwijzing, verlies, verraad, verwaarlozing, vernedering, enz. Passieve Programma’s zijn de trauma’s die voortkomen uit de meer subtiele en moeilijkere op te sporen conditioneringen: over-bescherming, annulering, verwaarlozing, repressie, vervreemding (concepten die we in onze “Escuela Consciente” uitleggen).
DE WERKELIJKHEID ZOALS DIE IS
Misschien heb je nu een groot probleem. Je vind je leven niet leuk; wat er gebeurt, is niet naar jouw zin; wat je hebt geeft je niet de voldoening die je wil; je komt terecht in gecompliceerde situaties; je hebt niet genoeg tijd of middelen om te genieten; je krijgt het bezoek van één of andere ziekte of onbehagen; je lijdt omwille van één of andere breuk … Het is dan dat je je afvraagt: Wat is er gebeurd in mijn leven? Hoe komt het dat mijn leven geworden is wat het is? Wat is er met mij gebeurd dat ik ben zoals ik ben?
Ik zei in het begin dat we als kind geen besluiten kunnen trekken maar wel dat we energieën waarnemen die ons stimuleren of annuleren, die ons stuwen om te groeien of die onze ontwikkeling blokkeren, die ons helpen te begrijpen of die ons verwarren en desoriënteren. Deze energieën (subliminale boodschappen) vinden hun oorsprong in verschillende wortels. Sommigen komen van wat we meebrengen van bij de geboorte; anderen zijn familiaal; en vele anderen zijn van de omgeving zelf waarin we geboren worden. Het zijn zeer krachtige energieën (die handelen en) in staat zijn om de fundering te leggen waarop de persoonlijkheidsstructuur zich zal enten en die bereid zijn om het hele leven te superviseren zodat elk ding dat men doet of ervaart, coherent is met het levensmandaat dat zich ingeplant heeft in de persoon. Deze energie die boodschappen bevat en bevelen geeft noem ik “DE STEM IN OFF”. Die duidt elk ding aan dat we moeten doen en denken.
Vanaf dan is alles wat komt, geprogrammeerd, berekend, gepland en gemeten door het systeem dat in ons geïnstalleerd is maar dat van buitenaf komt. We zijn gedomineerd door een interne tiran die de bevelen van buitenaf gehoorzaamt. Vandaar zoveel problemen met de buitenwereld, met de anderen en met de relaties die we hebben.
Deze stem in off willen annuleren is zoals het doden van een tiran of stoppen met afhankelijk te zijn van het externe. In ieder geval zullen we een groot werk zowel op innerlijk als extern vlak dien te verzetten; met onszelf en met de anderen.
Voor een groot deel gaat onze methode van Innerlijke Evolutie daarover: het bewustzijn ontwaken om het diepgaande te zien, om onze geest te openen en ons bewust te worden van wat bestaat achter wat onze ogen kunnen zien.
Als je echt het probleem van de overheersing van het personage over jou wil oplossen, zal je het verlies van controle dienen te aanvaarden als een spel van bevrijding. En in dit geval zal je toegang krijgen tot de tweede fase van het spel: gebruik maken van de cognitieve dissonanties als een methode van de-structurering van dit macabere toneelstuk waarin je leeft.
Daarover zal ik het in de komende dagen hebben.
Alberto José Varela