DE BELANGRIJKSTE OORZAAK VAN SLAPELOOSHEID IS DE EMOTIONELE VERDRINGING OVERDAG.
Elke dag is beladen met kansen om te voelen maar de controle domineert elke mogelijkheid dat de gevoelens zouden bloeien.
Als we de emoties overdag verdringen, dan ontpoppen die zich als – een veer – allemaal samen tijdens de nacht waarbij de ze persoon verhinderen te rusten; ze ontnemen hem de sluier van slaap die hij/zij vruchteloos heeft proberen opleggen aan de ogen van zijn hart.
Het voelen is het innerlijke kind; we zijn gewoon om te “denken over wat we voelen” in plaats van te voelen. Terwijl we een opinie geven of oordelen over wat we voelen in plaats van ons in elk gevoel onder te dompelen. De reden is dat de geest een incorrecte associatie maakt: voor het ego is voelen hetzelfde als lijden; het wil niet dat je voelt want als je dat kind zou voelen en omarmen in de stilte dan zou je ertoe kunnen komen te begrijpen dat elke emotie liefde is en in de liefde lost het ego op. Liefde die op zichzelf rond draait binnen de limieten van je geloofsovertuigingen en vooronderstellingen en die zich verruimt wanneer je het bevrijdt. We bevrijden het wanneer we stoppen met krediet te geven aan die geloofsovertuigingen die zich baseren op de schuld en de angst. Wanneer we “ik weet het niet” zeggen aan dit alles.
We ondervragen het voelen, we vallen in de inertie van het te omsingelen om de “duistere en vreselijke verborgen oorzaken die het teweeg brengen” te zien, in plaats van het aandacht te geven (aandacht is liefde). Het gevoel ondervragen is het omsingelen met gedachten, het kind omsingelen in een ondervragingsruimte met politie die tegen je uitvaart en vraagt: waar kom je vandaan; wat doe je hier; wat kunnen we doen zodat je niet meer terugkeert? We beoordelen sommige emoties als “negatief” en we laten ons niet toe die te voelen of we spiegelen onszelf iets voor door te zeggen dat we het toelaten maar we bekijken het van op een afstand om te zien of het al weg gegaan is…
DE VERDEDIGINGSMECHANISMEN ZIJN ONTWORPEN OM NIET TE VOELEN.
In de drukte van de dagelijkse activiteit geven we onszelf soms niet de ruimte om het hart te laten spreken en niet omdat we schrik hebben maar als we het die ruimte zouden geven, dan zouden we opschrikken en verbaasd zijn van de creativiteit dat dit ons kan schenken.
Wanneer dit regelmatig gebeurt dan verschijnt de slapeloosheid. Het is curieus en paradoxaal dat deze gewoonten die toebehoren aan de personen die “in slaap gevallen zijn” in de spirituele zin van het woord, maakt dat deze personen niet kunnen slapen.
HOE MEER HET BEWUSTZIJN IN SLAAP IS, HOE GROTER DE KANS NIET TE KUNNEN SLAPEN ‘S NACHTS.
De conventionele behandeling is via pilletjes die het voelen verdoven. ’t Is te zeggen: ze drogeren het interne kind; men geeft het codeïne zodat het zwijgt en stopt met ons “lastig te vallen” in onze furieuze koers naar nergens.
In meer dan drie jaar dat ik als facilitator werk in retraites van innerlijke evolutie met psychotherapeutisch gebruik van ayahuasca heb ik kunnen vaststellen dat veel personen zich bevrijd hebben van de oorzaken van slapeloosheid én van de slapeloosheid zelf aangezien ayahuasca de emotionele “vrij-zetting” bevordert. Gedurende de ervaring toont jouw bewustzijn jou ook hoe je jezelf behandelt en het zegt jou met zachtheid: “rustig aan, het hangt van jou af, niemand verplicht jou of legt jou iets op; je bent vrij. Enkel jouw overtuiging van wat je niet bent, verhindert jou dit te voelen; je bent slechts een omhelzing af van het kunnen slapen in rust en vrede…”
Deze ervaring geeft aan de personen een aanwijzing over de meest gezonde houding die ze in hun dagelijks leven kunnen aannemen t.o.v. hun gevoelens en daarmee toelaten dat ze met sereniteit en vloeibaarheid door het leven schipperen.
Wanneer je naar bed gaat, omarm je dan en leg je toe op het voelen zonder geen enkel resultaat te zoeken. Zoete dromen en een zoet ontwaken.
Sergio Sanz Navarro