WAT ZEGT HET WOORDENBOEK VAN DE “RONDBORSTIGE PSYCHOLOGIE” OVER DE NEUROSE?
Deze tekst is niet aanbevolen voor personen die snel oordelen, die gepassioneerd zijn door het bekritiseren en/of blameren of die gemakkelijk te neurotiseren zijn.
Ik begin een nieuwe sectie in deze blog rond betekenissen die uit de mouw geschud worden (vanuit een ruimte vol magie). Eerst en vooral voel ik me verplicht om de betekenis van het woord PSYCHOLOGIE te verhelderen en van het woord RONDBORSTIG.
Daar gaan we dan.
PSYCHOLOGIE: één van de meest geprostitueerde woorden van de geschiedenis; heeft zoveel betekenissen dat men daarvoor alleen al een heel boek zou nodig hebben. Het betekent oorspronkelijk de “studie van de ziel”, maar werd gereduceerd tot de “wetenschap die de geest bestudeert en de menselijke gedraging”. Voor mijn eigen woordenboek is de psychologie “de kunst van de gekken” en zoals elke artistieke uidrukking leent het zich voor veel verschillende expressies en interpretaties.
RONDBORSTIG: Nederlandse uitdrukking die verwijst naar een persoon die geen blad voor de mond neemt, die er geen doekjes rond windt en die uitdrukking geeft aan wat evident is. Het woord heeft geen enkele seksuele bijbetekenis. In het Spaans spreekt men van iemand die “porculero” is (“via het achterwerk”) om aan te duiden dat die naar de kern van de zaak gaat, ook al is dit pijnlijk. In Argentinië gebruikt met de uitdrukking “sin vaselina” (“zonder vaseline”) om hetzelfde te zeggen: naar de kern gaan, zonder er een verzachtende zalf bij te smeren, ook al doet dat pijn.
RONDBORSTIGE PSYCHOLOGIE: De kunst om diegenen die de betekenis van de woorden willen begrijpen, gek te doen worden door ze te confronteren met een originele reflectie. Vanuit psychologisch standpunt, kan het publiceren van dergelijk woordenboek beschouwd worden als een projectie van het neurotische deel dat in mij zit.
VERVUILENDE NEUROSE: Het is eigenlijk overbodig een adjectief toe te voegen aan de neurose. Dit toch doen is een bewuste neurotische daad met de bedoeling de betekenis te overdrijven. De neurose is immers een overdrijving die voortgebracht wordt door een teveel aan gedachten die buitensporige houdingen teweeg brengen.
De vervuilende neurose is een mentaal proces dat leidt tot de projectie. (Projecteren is “schijten” op de anderen; het is zoiets als een scheet laten in een besloten ruimte vol met mensen alleen om hen te pesten. Het is een wraak of een straf voor diegenen die de neurose gecreëerd hebben). De neuroticus heeft er behoefte aan om de omgeving en de anderen te vervuilen met zijn eigen emotionele virussen. Dit proces van bevuilende neurose begint met kleine gedachten en veroordelingen die geprovoceerd worden door één of ander ongemak of obsessieve observatie wat op zijn beurt de eerste virulente interne bewegingen voortbrengt die dan met geweld naar buiten willen. Gedurende een tijd, die kan variëren tussen enkele honderdsten van een seconde tot enkele uren, zal de neuroticus er andere negatieve gedachten bijvoegen of gedachten met een lading van dwang of van onmacht tot wanneer de neurotische bom zal ontploffen door zich te projecteren naar buiten met kritiek, veroordeling, reclamatie of eisen (en op dat moment worden diegenen die dit spektakel bijwonen de gefolterden).
De neurotische projecties worden altijd gerechtvaardigd door externe redenen en creëren daarom nooit een gevoel van fout te zijn. Daarom vragen de neurotici geen pardon of excuseren ze zich ook niet, of ze doen het op een heel kunstmatige en niet authentieke manier. Na hun projectie proberen ze de schijn op te houden en te doen alsof er niets gebeurt is. Zoals een moordenaar die na het moorden geen enkel spoor achterlaat om daarna opnieuw te kunnen toeslaan en moorden.
De vervuilende neuroticus wil verder doen met zijn projectie-spel en met goede argumenten op de anderen blijven “kakken”. De mensen houden hem/haar niet tegen want ze geloven bijna allemaal dat ze de straf die de neuroticus hen bezorgt, ook verdienen. Op die manier zijn we allemaal scheppers van de neurose; zowel diegenen die projecteren als de schermen die de projecties toelaten.
Voor de neuroticus zijn er steeds oorzaken, redenen, rechtvaardigingen om het motief van zijn neurose BUITEN zichzelf aan te duiden want HIJ/ZIJ WIL DE NEUROTISCHE KERN BINNEN IN ZICHZELF NIET ZIEN. Vandaar dat men in de psychologie zegt dat de neuroticus blind is. Hij/zij wil zichzelf niet zien. Waarom wil zij zichzelf niet zien? Tussen de verschillende redenen bevinden er zich een paar heel sterke, zoals het feit dat hij de confrontatie met zichzelf niet wil aangaan. Het is wegvluchten van de ontmoeting met de eigen “shit”.
De afschuwelijke emotionele en energetische vervuiling die de projectie voortbrengt kan enkel opgekuist worden via de nederige erkenning van de neurose om zo vanuit het hart vergiffenis te vragen aan wie de neuroticus dagelijks heeft gebruikt als doelwit van zijn giftige pijlen. Want als dit niet gebeurt zal de neuroticus duizend en één keer hetzelfde blijven doen. Hij zal altijd mensen vinden waarop hij zijn “shit” kan uitstorten om op die manier zijn innerlijke hel wat lichter te maken.
De spijt en bekering zal hem beetje bij beetje insluiten . (Bekering betekent een draai van 180° maken). Dat wil zeggen dat hij de richting van de beschuldigende vinger die hij steeds naar buiten richtte, naar zichzelf zal beginnen richten. Want hij moet de verantwoordelijkheid opnemen voor zijn houding en ook al geeft hem dit een enorm beklemmend gevoel, het kan hem een begrip opleveren dat hem de interne oorsprong van zijn neurose laat zien. En dat is het begin van de heling van de neurose; dat de neuroticus begrijpt dat de neurose van hem/haar is en van niemand anders; dat het ontstaan is binnen in hem/haar en dat het enkel van daaruit kan genezen worden want de natuur van de neurose is de afhankelijkheid van het externe. Door verantwoordelijkheid op te nemen van wat van hem is, verlost hij het externe en bevrijdt hij het van de straf die hij/zij het oplegt om zo enkel bij zichzelf te blijven.
Op die manier kan men zijn gedrag beginnen veranderen en stoppen met de anderen te straffen. Wanneer dat gebeurt, zal de neuroticus alleen met zijn angstigheid blijven en zijn eigen neurose een halt kunnen toeroepen en kunnen beslissen ze uit zijn/haar leven te verbannen (veel mensen beslissen om hun leven te beëindigen door zich te zelfmoorden, omdat ze niet in staat zijn zich te ontdoen van de macht van de neurose). Het is een feit dat de zelfmoord een neurotische daad bij uitstek is. Elke zelfmoord is er op één of andere manier op gericht om schuld te produceren of vindt zijn wortels in de schuld.
De bipolariteit is de sequentie van in en uit verschillende neurotische toestanden te stappen. De depressie en de manie zijn twee gezichten van dezelfde munt. De projectie van de bipolaire persoon is de manie; de introspectie is de depressie. Wanneer hij niet projecteert, komt hij in zo een toestand van ontspanning dat hij depressief wordt en ondertussen compenseert hij ook de schade die hij aanricht wanneer hij projecteer in de anderen om zo de schuld te vermijden… deze emotie die het leven van bijna elke neuroticus controleert.
Het grote geheim bestaat erin het hoofd uit de grond te trekken om te beginnen kijken, zich te ontdoen van de maskers en de dingen op een directe manier te durven aanschouwen, zonder kwalificaties. Want wanneer men de zuiverheid van de visie recupereert, verandert de perceptie van de realiteit op zo een manier dat de neurose vanzelf verdwijnt.
Zowel diegenen die lijden aan verschillende types neurose als diegenen die de projecties verdragen, hebben hetzelfde probleem; de enen uit passiviteit; de anderen uit activiteit. We moeten er dus allemaal iets aan doen.
Ik hoop dat je dit ernstig hebt genomen en dat je deze lectuur gebruikt hebt om te lachen. Voor mij was het in ieder geval grappig en zelfs ook verhelderend.
Als je dit woordenboek van de RONDBORSTIGE PSYCHOLOGIE verder wil volgen, kan je je inschrijven op deze blog want er zijn betekenissen die ik openbaar zal publiceren; maar anderen zal ik privé versturen naar diegenen die zich hierop inschrijven.
Alberto José Varela