HET RECHT OM EEN DEEL TE ZIJN VAN JOU EN JIJ VAN ONS.
Een fundamentele methode in de aanvaarding en onvoorwaardelijkheid van diegenen die ze toepassen.
“De globale transformatie vangt aan wanneer we de anderen in ons hart sluiten. Dit heeft te maken met het feit dat de mensheid functioneert vanuit een wrok naar buiten toe”.
Op de foto staat Elián Varela (éen van onze lesgevers en mentors van de facilitators) terwijl hij Sergio Sanz ondersteunt (éen van onze internationale integratie-facilitators). Het is een therapeutisch moment dat we in intimiteit delen wanneer we diepgaand met onszelf werken. Want we weten dat de kwaliteit van wat we aanbieden in grote mate afhangt van de kwaliteit van ons eigen proces van innerlijke evolutie.
We komen regelmatig samen om onze eigen interne retraites te doen, waar we voorouderlijke medicijnen nemen, zelf in therapie gaan, onszelf confronteren en al wat in de schaduw van ons onbewuste zit, aan het licht brengen. Op die manier kunnen we onze schaduwen ontdekken om daarna tot de wortel ervan te gaan en op te lossen wat ons begrenst en belemmert in de manifestatie van onze essentie.
De evolutie-processen van mijn mensen is de maximum garantie die ik kan bieden aan de personen die deelnemen in onze retraites. Als ik “mijn” mensen zeg, dan zeg ik dat bewust en bedoel ik dat echt want ik beleef dat persoonlijk zo. Elkeen van hen is een stuk van mij, in de zin dat ik ze ingesloten heb in mijn hart. Ik zie elkeen van hen graag want ze zijn in mij, ik aanvaard ze en daarom ondersteun ik ze vanuit dat deel van mezelf dat zo dankbaar is omdat ik zoveel dwaasheden heb kunnen overstijgen die me niet toelieten te zijn en uit te drukken wie ik ben. Mijn missie is hen te ondersteunen in hun bloeiproces. Men kan niemand ondersteunen die men niet aanvaardt. Men kan van niemand houden aan wie men voorwaarden stelt. Men kan niet in harmonie zijn met een ander als je dit niet in jezelf incorporeert.
Elke persoon die deel uitmaakt van deze organisatie bevindt zich op een ander punt, gepassioneerd uitdagend, mysterieus niet te herhalen, verbazingwekkend perfect in het individueel proces dat hij/zij uitvoert. Juist het proces van innerlijke evolutie van diegenen die me vergezellen in dit project van internationale expansie van het innerlijke meesterschap, is gebaseerd op de ONVOORWAARDELIJKE AANVAARDING. Met de excuses voor de herhaling maar aanvaarden en onvoorwaardelijk zijn, zijn in wezen hetzelfde, gezien vanuit een verschillende hoek.
De aanvaarding komt vanuit een ik dat volwassen is geworden en de nood tot afwijzing achter zich heeft gelaten; een ik die de perfectie van alle dingen heeft begrepen en die niet meer dient te projecteren in anderen en uiteindelijk eindigt in het slaaf-zijn van de aanvaarding van anderen. Niet kunnen afwijzen is iets vreselijks confronterend voor een ego dat leeft van de kritiek en het oordeel maar het is iets dat natuurlijk komt wanneer het bewustzijn zich tot zo’n punt heeft verruimd dat het de anderen in het hart heeft ingesloten en geïncorporeerd. De onvoorwaardelijkheid komt van een Zijn dat tot zo een punt is geëvolueerd dat het zichzelf kan zien in de anderen wanneer het verder kijkt dan zijn eigen begrenzingen. Tussen de afwijzing en de aanvaarding bereidt men de sprong voor van het “IK BEN IK” en het “JIJ BENT JIJ” naar het “IK BEN JIJ” en “JIJ BENT MIJ”. De aanvaarding versmelt ons met de ander.
Onvoorwaardelijk zijn is houden van zonder voorwaarden. Het hangt niet af van het feit dat de anderen op een bepaalde manier zijn maar van een interne beslissing om alle levende schepsels te zien als een deel van zichzelf. De liefde zou moeten stoppen zich de liefde te noemen want het is zo een besmet woord en beladen met foutieve interpretaties. Maar de onvoorwaardelijkheid geeft geen ruimte voor verwarring, noch voor foutieve interpretaties. De onvoorwaardelijkheid is verbonden met het oneindige en het eeuwige, met de spirituele blik van zichzelf en van de anderen. Het gebeurt wanneer we het licht en het potentieel van de anderen kunnen zien als ze geen enkele begrenzing of donkerte hadden. Je bekijkt hen met zo een zuiverheid van hart dat een liefdevolle en bewuste aanvaarding diepgaand het hart van de ander bereikt en de inspiratie doet ontwaken om zichzelf op dezelfde manier te beginnen zien zoals men hem van buitenaf ziet. Wanneer dat gebeurt is dat omdat je op de drempel van het medeleven staat. Je kan het spel van de ego’s niet meer meespelen, noch aandacht geven aan de bewegingen die naar boven komen vanuit welke beperking dan ook.
Voor mij is het medeleven de VRIENDELIJKHEID die opstijgt van een hart dat met zuiverheid naar binnen kijkt en naar buiten naar het interne van de andere. Deze houding manifesteert zich in de behandeling van zichzelf en van alle personen.
Op dezelfde manier waarop we naar onszelf kijken, kijken we ook naar jou. In de manier waarop we zien dat je naar ons kijkt, kunnen we de plaats en het moment van jouw interne evolutie vaststellen. En ik wil ervan profiteren om jou te vragen dat gelijk wat je in ons ziet, dat je het kan zeggen en uitdrukken in eerlijkheid en zonder aarzelen, dat je het gebruikt om je onder te dompelen in jouw hart en te zien vanwaar die perceptie komt. Dat is één van de geheimen die we gebruiken in onze psycho-therapeutische integratiesessies, leren onderscheiden wat we buiten ons zien en wat ons activeert en wat we binnenin zien en naar buiten projecteren. Het externe dat ons beweegt detecteren, verantwoordelijkheid opnemen voor het feit dat de oorsprong zich in onszelf bevindt, bevrijdt het externe dat ons hindert en we maken er gebruik van om een innerlijke duik te nemen op zoek naar de grote schat, die de motieven verbergt waarom we nog steeds afwijzen.
De afwijzing is de harde kern van de conditionering van onze begrenzingen en daarom vertegenwoordigt die het inflectie-punt tussen ziek zijn en gezond zijn, psycho-emotioneel gesproken. Aanvaarden of afwijzen is de optie die vroeg of laat op onze weg komt en die zich van elkaar afscheiden omdat ze niet meer kunnen samenleven, niet kunnen bij elkaar blijven. De beslissing van welke weg te kiezen markeert een “voor en na” in de innerlijke evolutie van gelijk welke persoon. Afwijzen of aanvaarden?
Terwijl we de weg afleggen, vloeien, vooruitgaan, evolueren, reizen… gaan we ontdekken dat het proces een eeuwig bezig blijven is omdat het zich niet kan stoppen en men op geen enkel moment een besluit kan trekken. Het verandert en modificeert op magische wijze en beetje bij beetje brengt het ons naar het licht en herstelt het meer en meer de connectie met de essentie en het goddelijke dat we binnen onszelf dragen.
Aanvaarden en onvoorwaardelijk zijn is niet perfect zijn, noch verlicht zijn; het is eenvoudigweg Innerlijk aan het Evolueren zijn. Zo hebben we de beschrijving bestempeld van het proces waarin we – telkens als er afwijzingen plaats vinden – bereid zijn om ze te ontvangen zonder voorwaarden en elke keer dat er één of andere voorwaarde opduikt, zullen we bereid zijn die te aanvaarden zonder veroordeling. Als we de onvoorwaardelijkheid en de aanvaarding kunnen gebruiken in alles wat er in ons leven voorvalt, zullen we ons op een weg bevinden die ons onvermijdelijk naar de bloei voert.
Zoals we bevestigen in de School waar we onze facilitators en therapeuten vormen: “De heling is niet een toestand die men bereikt door iets te doen, het is een houding die men aanwerft om datgene wat ons gebeurt tegemoet te treden”
GEEN ENKELE AFWIJZING OF GEEN ENKELE VOORWAARDE ZAL ONS TEGENHOUDEN OF ZAL JOU TEGENHOUDEN. Samen schipperen we op dezelfde rivier van de evolutie, vloeien we samen naar de zee van het bewustzijn en laten we het verleden los om ons hart te openen naar het vertrouwen.
Alberto José Varela