MIJN ERVARING MET INNER MASTERY INTERNATIONAL

“Het team van  Inner Mastery bestaat uit personen die werken vanuit het hart en daar ben ik absoluut getuige van”

Fernando López Espallardo

Mijn reis naar mijn Inner Mastery begon in November 2016, in het Epicentrum van Madrid.  Ik kwam uit een lange periode van diepe depressies, afgewisseld met min of meer lange periodes van een zekere recuperatie en stabiliteit, een precair evenwicht maar hoe dan ook een evenwicht. De periode van Juli tot December vorig jaar was slopend; een uitputtende roetsjbaan van pijn, verdriet, schuldgevoelens… waar vooral ik van afzag maar die ook zwaar  mijn vrouw aangrepen en mijn drie kinderen die nog zeer klein zijn.

Ik had reeds eerder –meer dan 15 jaar geleden – een ervaring met ayahuasca gehad. Het was een enorm verrijkende ervaring en psychologisch zeer helend. Tussen andere visionaire ervaringen, kon ik afscheid nemen van mijn gestorven grootmoeder, de vrouw die me grootbracht en de vrouw die mijn hele leven heeft gemarkeerd.  Ze stierf in een hospitaal terwijl ik aan het werken was. Ik kon met haar praten en we konden uiting geven aan alle liefde van de wereld, met de juiste woorden om alle – nog open – wonden te helen.  Ik kon met haar huilen en samen met haar genezen.

Na veel twijfels en het overwinnen van enkele angsten omwille van sommige commentaren op internet, besloot ik deel de nemen aan één van de retraites. Ik had volgens mij niets te verliezen noch te bewijzen want mijn emotionele toestand was zo pijnlijk en ik voelde dat er niet veel uitwegen meer waren die ik als waardevol beschouwde.

Mijn eerste retraite duurde drie dagen en was gewoonweg transformerend. Ik beleefde een intense en bevrijdende ervaring van vrijheid en spirituele vrede, van zeer symbolische beelden vol kracht, ontmoeting, dialoog en heling met mijn vader die stierf toen ik een kind was. Ik geloof dat de aanwezigheid en de muziek van de broeders Palchucan een groot geschenk waren dat ik niet verwacht had maar dat zich manifesteerde in mijn laatste retraite-nacht.  Die dag was magisch. Heel mijn “proces”, dat meer dan 5 uren duurde, bestond er in hen te zien werken en een deel van hun voorouderlijke wijsheid te delen en ik heb het niet enkel over hun enorm muzikaal talent. Toevallig had ik tegenover mijn een Britse vrouw die een zeer intens  en zeer pijnlijk “proces” had. Deze vrouw straalde, tussen schreeuwen, zuchten en voortdurend overgeven, een energie uit die ik als zeer troebel en sterk aanvoelde en die zich snel verspreidde naar de andere personen die dichtbij waren. Ik kon gefascineerd observeren hoe ze met hun muziek en met de hulp van andere facilitatoren , deze energie controleerden en inperkten, hoe ze hun stem gebruikten, hun gezangen en elk van hun objecten waar mijn onwetendheid geen naam kan opplakken, om het “proces” van deze vrouw tot een goed einde te leiden. Gedurende al die uren kwam herhaaldelijk de gedachte bij mij op: “ik wil dit leren doen”. Ik herinner me dat ik me op het einde van de nacht tot de broers richtte om hen te bedanken voor deze magische nacht. Ik feliciteerde ook de personen die zich als facilitatoren aan het vormen zijn, voor het fantastische werk dat ze geleverd hadden tijdens die bewogen nacht; ze haalden de zakjes met braaksel op, brachten rust waar nodig met veel zorg en toewijding, begeleiden mensen naar het toilet, hadden aandacht voor iedereen, behielden hun kalmte in de momenten van zekere chaos en handelden op een absoluut professionele wijze.

Dagen daarna bleef het gevoel van zekerheid en psychologisch welbevinden binnen in mij aanwezig.  Mijn leven had een duidelijke bocht genomen; iedereen zei dat ik er beter uitzag en mijn energie was veranderd. De meest openbarende getuigenis kwam van mijn acupunctuur therapeut en leermeester die een privé-praktijk heeft. Naast het feit dat hij een grote acupuncturist is, doet hij Reiki terwijl je de accupunctuur-naalden in je hebt. Naast het feit dat hij je via de Reiki energie doorstuurt, krijgt hij mentale visioenen over de toestand van zijn patiënten. Het is werkelijk opmerkelijk om te observeren hoe zijn “droombeelden” op een zeer correcte en diepe manier overeenkomen met mijn gevoelstoestand en dit allemaal zonder er voorheen over gepraat te hebben. In een afspraak voorafgaand aan mij retraite in November zag hij zich midden in een beleving van een ongelooflijke storm in volle zee, ’s nachts met enorme golven en ontelbare bliksemschichten. Hij bevond zich in een bootje middenin dergelijke scene. Hij beschreef het me en dat was precies hoe ik me voelde. Wanneer ik na de retraite opnieuw bij hem op afspraak ging, was de verandering van beleving en enscenering opvallend.  Ik was heel nieuwsgierig om zijn visioenen te kennen en hij was opnieuw verbazingwekkend  accuraat. Hij zag me in een grote zijden cocon, naakt en in foetushouding in wat hij aanvoelde als een transformatieproces. Hij sprak ook over mijn moeder en hoe hij voelde dat ik nog iets af te ronden had met haar. Het eerste beeld was een heel mooie en symbolische beschrijving van hoe ik me binnenin voelde. En het belang van het tweede beeld begreep ik pas enkele weken later.

Enkele dagen na dit bezoek aan mijn vriend de acupuncturist, voelde ik de motivatie om jullie een tweede bezoek te brengen. Mijn zus uitte haar grote bezorgdheid over één van haar kinderen van 20 jaar. Sinds de zomer leed mijn neef aan een heel reeks gezondheidsproblemen die zo intens waren dat ze hem verhinderden een normaal leven te leiden. Hij ontwikkelde een reeks zorgwekkende symptomen; plotse hevige hartkloppingen, intense pijn in de borststreek, hyperventilaties, zwarte plekken op zijn handen, duizelingen, vermoeidheid, sociale fobie omdat hij bang was dat hij op straat één van die aanvallen zou krijgen… Na verschillende bezoeken aan de spoedafdeling van het hospitaal en verschillende diagnostische testen, was het resultaat dat er niets aan de hand was, dat het probleem ogenschijnlijk psychologisch was. Ik begreep onmiddellijk dat Ayahuasca een enorme hulp zou zijn in het oplossen van zijn probleem. Na een gesprek met zijn moeder en mijn persoonlijke verandering, stemde hij snel toe en kwam vijf dagen voor de deelname aan de retraite naar mijn huis, met de enige niet onderhandelbare conditie dat ik samen met hem zou deelnemen aan de retraite. Tijdens die dagen in mijn huis kon ik rustig met hem praten en hem uitleggen wat mijn ervaringen met ayahuasca waren. Toen ik hem enkele basis noties meegaf van meditatie, ontdekte hij dat hij een natuurlijke aanleg had om zich te concentreren en mediteren.  Om hem te helpen op de weg die hij zou opgaan, gaf ik hem ook massages en paste ik acupunctuur bij hem toe, vooral om zijn geest te kalmeren en zijn energie te verhogen. Ik deed hem ook lange wandelingen maken met mijn hond in een nabijgelegen bos en deed hem fysieke werkjes verrichten in de kleine moestuin die ik heb.

Mijn neef kwam sterk en met een grote dosis optimisme naar jullie retraite. Voorheen had ik contact opgenomen met Erica, de verantwoordelijke van jullie centrum in Madrid en het hele team van Inner Mastery was en gedroeg zich echt fantastisch.  Hij voelde zich op elk moment verzorgd en begeleid wat maakte dat hij zich zeer op zich gemak voelde, zich opende en zich overgaf aan de ervaring. Het waren enkel 2 dagen en nachten maar voor mijn neef waren ze ongelooflijk en diep helend. Drie jaren voorheen had hij een traumatische ervaring met de dood van zijn vader. Hij stierf in zijn armen toen hij alleen thuis was en daarbovenop kwam dan nog een vreselijk slechte ervaring met de uitvaartdiensten. Pepe ontwikkelde door deze ervaring en de aanvallen die hij kreeg, een zeer diepe angst voor de dood.  Tijdens de retraite zag hij moedig zijn angsten in het aangezicht, beleefde hij tweemaal zijn eigen dood en herbeleefde hij de morgen dat zijn vader stierf met alle pijn, wanhoop en onmacht die hij die dag beleefde. Een pijnlijk “proces” maar ongelooflijk effectief. Mijn neef was genezen toen hij jullie Epicentrum verliet en tot op vandaag houdt hij de herinnering aan zijn ervaring levend. Zijn symptomen verdwenen volledig en hij leidt een normaal leven.

Deze tweede ervaring met mijn neef was heel anders dan mijn eerste bezoek aan jullie huis. Ik voelde me sterk, psychologisch goed en met een duidelijke predispositie om empathie te voelen voor de “processen” van sommige van mijn retraite-makkers. Mijn eerste nacht was helemaal gewijd aan mijn relatie met ayahuasca en zijn smaak. De smaak van ayahuasca vind ik heel onaangenaam en die nacht had ik een lange en eigenaardige ontmoeting met dit aspect. Na de eerste inname was ik niet in staat om afstand te nemen van de smaak van de yagé op mijn smaakpapillen. Ik had geen enkel visioen en de smaak had mijn volledige aandacht. Na twee of drie uren kwam het moment van de tweede inname en toen dat ik ze in mijn mond had – want ik denk niet dat het tot mijn keel geraakte – kotste een diepe walging de ayahuasca uit mijn lijf. Godzijdank was de vuilbak dichtbij en werd César er niet onder bedolven. Ik schaamde me een beetje. Mijn “proces” vervolgde evident zonder nieuwe inname maar met de recente smaak definitief geïnstalleerd op mijn tong en in mijn geest. Na een tijdje werd ik me er instinctief bewust van dat ik die sensatie diende los te laten en de afkeer die de smaak van ayahuasca me geeft, moest omarmen. Dit loslaten produceerde onverwachte effecten. Iets meer dan een uur voor de sessie zou eindigen vroeg ik aan Cesar dat hij me nog een klein slokje zou geven. Ik nam de kleine hoeveelheid yagé in mijn mond en slikte die niet door. Ik ging naar mijn plaats en proefde haar in al zijn intensiteit terwijl ik elk één van de smaak-schakeringen gewaar werd en aanvaarde. Ik gaf niet meer over tijdens  de rest van de nacht, voelde geen enkele walging en mediteerde op dat moment over het “proces” dat zich had ontwikkeld in mijn binnenste. Ik had een sterke smaak-metafoor beleefd over de transformerende kracht van de wil en de aanvaarding.

De volgende morgen was het de beurt aan de “Bufo Alvarius”. Mijn neef en drie andere personen deden  het voor mij waardoor ik de kans kreeg om een bevoorrechte observator te zijn van wat er gebeurde. In het geval van mijn neef deed zich een onverklaarbare connectie voor met sommige emoties van zijn schokkende  en baanbrekende trance. Toen het mijn beurt was, werd ik enkele ogenblikken na het roken, verrast door een stroom van energie in mijn maagstreek . Ik zette me instinctief op mijn knieën en terwijl ik op mijn hielen zat, hield ik een meditatiehouding vol zonder achterover te vallen. Ik kan het niet duidelijk uitleggen maar het was alsof ik me verbond met de andere kameraad die net de Bufo had genomen en met elke ademhaling stuurde ik hem energie naar zijn lichaam. Tegelijkertijd visualiseerde ik bij de uitademing hoe ik sommige van zijn diepste blokkeringen brak en via mijzelf uitstootte, terwijl hij weende en zich in bochten wrong. Het was een ongelooflijke ervaring. Ik merkte dat ik volledig verbonden was met zijn toestand waardoor – op het exacte moment dat zijn ervaring eindigde – ik me tot hem richtte en we opgingen in een diepe en liefdevolle omhelzing die de zaal vulde met emotie. Later vertelde hij me dat hij voelde dat zijn vader hem omhelsde en dat ze elkaar vergiffenis schonken. Zijn vader vertegenwoordigde een belangrijke figuur in het zich slecht voelen dat hem reeds meerdere keren naar jullie huis had gebracht.

Deze beginnende connectie die zich aan het ontwikkelen was manifesteerde zich met andere kameraden met voortdurende en gevoelige omhelzingen, blikken vol begrip en woorden van aanmoediging, waarbij ik ontdekte dat de taal geen obstakel is om instinctief sommige toestanden van verbinding en empathie te delen.

Mijn tweede nacht was toegewijd aan mijn moeder die op tweehonderd kilometers van mij woont. Ik voelde haar dood dichtbij, ik voelde haar in mijn armen in haar laatste momenten  terwijl ik haar verzorgde, haar gezicht streelde met tederheid en compassie. Ik voelde dat ik haar op één of andere manier hielp in de overgang naar de andere kant. Op dat moment voelde ik een zeer krachtige energetische aanwezigheid vol geweld, wraak, frustratie, vernedering en ik voelde dat dit een familie-energie was die ons had begeleid gedurende vele generaties; een energie die van mijn grootmoeder langs moeders zijde was overgegaan naar haar dochter, mijn moeder.  Mijn moeder had een hard leven met veel lijden van heel kleins aan en een leven als volwassene vol leed en vernedering  en  in een tweede fase goot ze al die destructieve energie de ze had opgezogen over de personen die het dichtst bij haar stonden. Ik liet deze energie binnen in mij en kon haar voelen in volle dimensie, met al haar kracht, haar woede, haar wens om pijn te doen. Ik voelde ook dat het iets gekend was dat zich latent had verborgen in mijn binnenste en dat op bepaalde momenten in mijn leven met kracht naar buiten kwam, ook al was dat met minder intensiteit en potentie. Na gedurende een hele tijd met haar te vechten, voelde ik dat ik haar niet uit mij kon trekken. Op dat moment, alweer op instinctieve wijze, vroeg ik hulp aan mijn vader die ik nu voel als een soort gids en dit werkte verbazingwekkend. Ik voelde heel duidelijk hoe die energie uit mijn binnenste wegtrok en ze bleef aan mijn huid kleven. Na een hele tijd gepoogd te hebben om die energie, die ik aanvoelde als vochtig en warm, van me af te schudden, vroeg ik hulp aan Cesar. Hij handelde meteen via een energetische reiniging en in het proces moest Cesar opeens walgen en ik hoorde heel duidelijk hoe die energie hem met kracht domineerde. Hij eindigde mijn reiniging en ging daarna weg om de sterke misselijkheid uit te kotsen.

De dagen die volgden op het vertrek uit jullie huis waren intens en raar. Twee dagen later, toen ik eten maakte thuis, voelde ik een in intens koude rilling en zag ik mijn grootmoeder in een soort visioen: de moeder van mijn vader, de vrouw waarmee ik opgroeide. Het beeld zette zich bovenop mijn normaal zicht; ze lachte teder naar mij en ik voelde onmiddellijk een diepe emotie die me deed wenen. Het duurde amper enkele ogenblikken maar de dag was nog maar net begonnen. Drie uren later toen ik net gedaan had met eten te geven aan mijn kinderen en mijn vrouw terug kwam van haar werk en ik met haar aan het praten was, had ik opeens net dezelfde koude rilling, hetzelfde visioen en dezelfde emotie maar dit keer met mijn vrouw als getuige. Ik legde meteen muziek op en meer concreet was ik aan het luisteren naar  “Soy un niño salvaje” (“Ik ben een wild kind”) en ik werd een diep gevoel van vrijheid gewaar, van kracht, optimisme, een sensatie die sterk leek op diegene die ik had gevoeld tijdens één van de nachten tijdens de eerste retraite, al dansend en zingend rond het vuur in een klein gehuchtje midden in de jungle, in een nacht met een onmogelijk mooie hemel bezaaid met schitterende sterren. Na deze sensitieve hallucinatie, besloot ik om in mijn eentje een toertje te gaan maken in het pijnbomenbos dicht bij mijn huis. Het was ongelooflijk. Tijdens de wandeling  verscheen het gezicht van de zus van mijn grootmoeder met wie ik een dichte band had en die ons heel graag zag. Op dezelfde wijze had ik een visioen van wat mijn grootouders leken, de ouders van mijn moeder. Het was gewoonweg een buitengewone dag, beladen met emoties en gevoelens; ik had het gevoel alsof al deze energieën hun opwachting maakten om me te ondersteunen in mijn “proces” waarbij ik diende te beginnen bij mijn moeder die voor een tijd in mijn huis zou komen wonen.

Twee dagen na deze vreemde belevingen, bracht ik opnieuw een bezoek aan mijn vriend de acupuncturist en zoals in vorige gelegenheden, vroeg ik me af welke beelden over mij hij deze keer zou zien. Deze keer centreerde hij zich volledig op een large Reiki-sessie en op het einde verbaasde hij me opnieuw met het verslag van zijn dagdromen. Hij zie me dat mijn interne energie helemaal getransformeerd was. Hij zag me te midden van een woestijn, alleen, rustig, in een meditatiehouding en een mannelijke stem zei hem: “eindelijk heeft hij begrepen dat de weg langs binnen gaat”. In een ander beeld zag hij me als klein kind, verborgen achter een gordijn en een mannelijke figuur, die ik als mijn vader identificeerde, trok me vanachter het gordijn vandaan en zei me: “jij kiest het beeld dat je wil dat de wereld ziet van jou”. In de volgende visie zag hij een doorschijnende fles waarin hij – al drijvend op het water –  een klein partikeldeeltje van iets zag en dezelfde stem zei: “zo klein heeft hij zich voor het grootste deel van zijn leven gevoeld”. Tenslotte zie hij dat hij het gevoel had dat mijn vader me iets wou zeggen over mijn kindertijd maar hij wist niet wat.

Enkele dagen later, zie mijn intuïtie dat ik een kleine ayahuasca-sessie diende te realiseren, iets wat helemaal niet aan te raden is gezien mijn gebrek aan ervaring. Ik kocht de noodzakelijke elementen, een paar microdosissen ayahuasca, wierook en bloemenwater voor de energetische zuiveringen. Ik gaf instructies aan mijn vrouw wat betreft de basiszaken zoals het ritueel van zuivering in het begin, de muziek die ze moest opleggen en hoe ze zich moest gedragen mocht er iets fout lopen. Ondanks mijn vrouw haar scepticisme en de absolute rationaliteit moet ik zeggen dat ze toestemde om te participeren in deze eerste ayahuasca-sessie alleen in mijn huis. Een tijdje na de inname en met de muziek die zijn werk deed, begon ik de typische fractale geometrische figuren te zien. Opeens zag ik met absolute helderheid dat ik mijn moeder niet kon helpen, dat ik niemand kon helpen, dat ik enkel mezelf kon genezen en dat enkel via deze interne heling, de hulp en de begeleiding van de anderen zou komen. Ik werd enkele intense gevoelens van liefde en medelijden waar. Ik had visies van verre en lichtgevende steden van kristal, van krachtige archetypische personen die me observeerden, van geesten die leefden in de geluiden van de trommen en een enorme slang die me naar een wereld van kracht en liefde leidde. Als deze visioenen voelde ik als een initiatie-ceremonie, als een welkom in een alternatieve realiteit, in onmetelijke werelden die ik echter niet als bedreigend maar als “nabij” aanvoelde. Middenin een frenetiek ritme van tamboeren kon ik me recreëren door me op de stilte te concentreren tussen de ene en de andere percussieslag. Het was alsof ik mijn ervaring van de tijd kon vertragen, dat onwaarneembare micro-ogenblik van stilte middenin de percussie. Ik ervoer een grote scheut energie die door mijn navel naar binnen kwam en het was alsof ik die energie vorm kon geven met de positie van mijn handen en mijn stem. Ik maakte geluiden met verschillende toonhoogten en voelde de verandering van energie die elke toonverandering bij mij teweeg bracht.  Ik eindigde deze inspirerende sessie in de armen van mijn vrouw terwijl we samen  “Corazón es lo único que tengo” (“Hart is het enige wat ik heb”) zongen. Het was een magisch moment, vol tederheid en heel verschillend aan de eindmomenten van de ayahuasca-sessies die ik voordien beleefd had.

De volgende dagen voelde ik me sterk en psychologisch zeer stabiel. Een van die dagen kwam mijn moeder naar mijn huis en de zaak veranderde. De relatie met mijn moeder was steeds zeer afstandelijk. Zoals ik reeds vertelde, heeft zij mij niet opgevoed en ondanks dat ervoer ik mijn moeder steeds als een onuitputtelijke bron van problemen, van onzekerheid, van pijn. Ik voelde een diepe afkeer van haar. Januari vorig jaar had ik de gelegenheid om haar gedurende een paar dagen bij mij thuis te hebben. Op een namiddag verbaliseerde ik al mijn gevoelens die ik voor haar had en het was een namiddag van tranen, van het bevrijden van gevoelens die zo lang verborgen hadden gezeten. Zij weende veel en voor de eerste keer in haar leven werd ze zich bewust van de enorme schade die ze had aangericht aan haar familie, aan de personen dicht bij haar. Het was een namiddag van pijn maar ook van vergiffenis en ze had “het gevoel een enorm gewicht te hebben afgelegd”, zoals ze zelf verwoordde. Het contact met haar was gedurende dat jaar schaars maar ik voelde dat een groot stuk van de afkeer naar haar was verdwenen. Wanneer ze niettemin bij mij thuis toekwam, veranderde de energie opnieuw. Ik voelde opnieuw een zekere afkeer; ik voelde opnieuw een knoop in mijn maag wanneer ik dicht bij haar was, ik voelde opnieuw een zekere afkeer bij het zien van haar droog gezicht vol diepe rimpels. Ik voelde me opnieuw gedestabiliseerd bij de noodzaak om haar mijn visioenen en belevenissen uit te leggen, onzeker wegens de reactie die dat bij haar kon veroorzaken. We spraken bijna niet gedurende dagen. Zij gaf me verschillende blijken van genegenheid en ik gaf haar die terug maar zonder veel overtuiging, zonder hart. Maar ik observeerde aandachtig haar relatie met mijn kinderen, de genegenheid, het geduld en de spelletjes zonder einde die ze hen schonk. De vijfde dag werd ik me ervan bewust dat dit niet de manier was en dat ik alles van haar wat me afkeer deed voelen diende te omarmen en opnieuw deed er zich een verandering voor. Ik begin haar gezicht te masseren met essentiële olie en ik raakte elkeen van de rimpels in haar gezicht aan om ze te masseren; ik bekeek haar lang en aandachtig in de ogen. Ik bracht haar naar de kapper en haar trekken begonnen te veranderen, haar huid begon zich te hydrateren, haar rimpels werden zachter en de afkeer begon te veranderen in medeleven. De blijken van genegenheid en liefde werden authentiek en innig. Mijn energie met mijn moeder veranderde en met haar veranderde ook mijn innerlijk. Ik had  mijn moeder die ik verloren was als kind  teruggevonden en zo had ik een emotionele wonde geheeld die een groot deel van mijn leven had gemarkeerd.

Maar mijn nieuwe ontwaken stopte niet met het bezorgen van verrassingen. Wanneer ik me enkele dagen later klaarmaakte om een middagdutje te doen, luisterde ik naar muziek en een video die ik toevallig in internet had gevonden, met de titel  “Mensaje urgente de los ancestros”,(“Dringende boodschap van de voorouders”) en ik kopieer de link voor wie interesse heeft om dit te zien. Ik ging in een soort van natuurlijke en intense trance en ik voelde elk van de woorden en boodschappen die de video lanceerde, als een soort van eigen roeping. Ik zag de gezichten van mannen en vrouwen die ik aanvoelde als oude sjamanen. Ik zag vanuit de lucht landschappen van bossen, weiden en bergen en een oog met een blik vol wijsheid en begrip bekeek die alles vanuit de lucht. Op dat moment besefte ik met absolute zekerheid dat mijn weg langs de Europese Ayahuasca School passeerde. De dag na deze spontane trance, was ik om 8 uur op weg naar Madrid waar ik een massagecursus realiseerde. Ik was nog in een landelijke zone en op een echt stuk weg toen ik opnieuw de koude rillingen voelde en onmiddellijk het duidelijke beeld van mijn vader verscheen en een mannelijke stem in mijn hoofd weerklonk: “herinner dat jouw weg langs binnen gaat, vertrouw je hart”. Ik stopte in de greppel verward en verbaasd en ik zette opnieuw de audio op die de me de middag daarvoor zou had geraakt en de sensaties kwamen opnieuw in mijn geest en lichaam.  Ik keerde terug want ik had een wandeling nodig. Ik woon dichtbij de Safari Madrid in het drop Fresno en er is daar een aarden weg die een deel van het park omringt en dat toelaat om veel dieren te zien die in semi-vrijheid leven. Ik begon te wandelen om orde te brengen in mijn geest, zin te vinden in mijn omgeving en na een tijdje wandelen begon ik de verschillende dieren te observeren. Ik kwam bij de zone van de leeuwen en ik zag duidelijk twee exemplaren op 25 meter afstand. Toen ze me in het oog kregen, keken ze me met nieuwsgierigheid aan en ze wandelden verder maar ik bleef geplakt aan de dubbele omheining staan die me van hen scheidde en hoorde hun gebrul in de verte.  Plots kwam een jonge mannetjesleeuw, van een paar honderd kilo pure spieren en met manen die zich duidelijk begonnen af te tekenen, dichterbij en we bevonden ons op amper 4 meter van elkaar. Hij bleef aandachtig naar me kijken en zijn blik hield de mijne voor enkele minuten vast, waarna hij plots zijn blik afkeerde en zich tegen de omheining begon aan te schuren net op de plek waar ik stond. Ik voelde zijn sterke en zijn enorme ingehouden kracht.  Na 10 volle minuten van een vreemde connectie, verwijderde hij zich even rustig als hij was gekomen. Ik voelde intuïtief dat ik opnieuw een expliciete boodschap had gekregen.

De volgende dag schreef ik een brief aan Alberto Varela waarin ik mijn interesse aangaf om te starten in de Europese Ayahuasca School. In een volgend schrijven zal ik de ongelooflijke vitale en emotionele ervaring vertellen die ik in de volgende drie retraites had, een ervaring die mijn leven heeft getransformeerd, een ervaring die me een kennis over mezelf heeft bezorgd die ik niet voor mogelijk hield.

Ik kan heel het team van Inner Mastery enkel dankbaar zijn; het zijn personen die werken vanuit het hart en daar ben ik een absolute getuigen van. Ik ben gedurende een 10-tallen jaren journalist geweest en vanuit deze vorige ervaring heb ik de gelegenheid gekregen om in alle vrijheid vele leden te interviewen. Ik heb hen kunnen observeren, in de ogen kijken, hun verhalen gehoord en duidelijk waargenomen hoe ze een groot hart, liefde en respect in hun werk leggen. Ik heb het privilege gehad om mijn kameraden van de School in Madrid te kennen, een paar ongelooflijke en moedige mensen met een groot engagement in de weg naar een ontmoeting met zichzelf, kameraden in de nooit eindigende nachten van zoektochten en visioenen, kameraden die hun ziel blootleggen in intensieve psychotherapeutische integratiesessies, mensen die vallen en de moed hebben om telkens weer op te staan. Ik ben getuige geweest in eerste persoon van het “proces” van ongeveer 90 personen doorheen 5 retraites en het is gewoon onmogelijk om niet ontroerd te worden bij de diepe, verrijkende en helende ervaringen die deze retraites inhouden.

Mijn verslag zal binnenkort vervolgen maar bij deze gelegenheid wil ik afscheid nemen en Alberto Varela bedanken, een ongelooflijk en controversieel personage op zichzelf, die deze ruimten vol liefde en respect heeft gecreëerd waar we voor onszelf deze transformerende en op therapeutisch vlak –en voor mij ook op spiritueel vlak – ongelooflijk effectieve praktijken kunnen ervaren en beleven.

VÍDEO MENSAJE URGENTE DE NUESTROS ANCESTROS